Honk Tonk - 1

Bell Jingles

Natsume : Irashai .. ah Hevn-san, Okairi
Hevn : Ohayo Natsumi-chan
[scratch, scratch]
Hevn : Ah, Gin-chan, already making posters. You finished a job just earlier.
Ginji : Ohayo Hevn-san, nah, this isnt poster. I am drawing a card for AG-Kun. Actually this is Ban-

chan' part, but he said, he will give his pizza if i do it for him so i am doing it.
Hevn : Ah is that so. [looks at Ban] But, Gin-chan, i dont see any pizza near Ban
Ginji : wah........... Ban-chan, wheres my share? [chibi rushes to him]
Ban : How would i know?
Ginji : Ban-chan, hidoi [wails]

Bell jingles again.

Natsumi : Irashaima....se
Akabane enters
Akabane : Oya!! I did a good thing coming now, seems everyone is gathered here.
Ginji : wahhhhhhhhhh, Ban-chan [chibi hides behind him]
Ban : You are not welcome here. Why are you here?
Akabane : I remembered Ag-kun' bday so came to see what you guys are gonna give him
Ginji : So you have a gift for him too Akabane-san [sparkle]
Akabane : Why yes. Would you like to see?
Ginji : Yes yes [runs to him]
Akabane : [smirks] Ginji-kun is very enthusiastic isnt he
Ginji : [whoa, i forgot its Jackal] [backs away]
Akabane : you dont have to be so afraid. Here, i will keep the package on the table come and have a

look. [keeps the pack on the table and steps backward]
Ginji : [takes the pack and open it ] Whats this Akabane-san. This shirst seems familiar and it seems

torn. Were you ripped by the store-san?
Akabane : Ginji-kun is humourous as always, isnt he?
Hevn : Ah, isnt this shirt Ban'. Ara, look he has even got Akabane' autograph on it.
Ginji : Whaaaaaaaaatttttttt???????? Ban-chan!!! You got Akabane' autograph, you have never asked me for

one. :( :( Hidoi.
Ban : Urusei! Aaho. As if i would. Dont you remember this shirt, you idiot? You were there too that day.
Hevn : [picking up the shirt with her fingers] First a kiss with Uryuu and now this. Wow Ban, you sure have reached your new low.
Ban : Urusei, urusei urusei, it was just a freaking ritual. And you, [kicks Ginji] stop freezing everytime you remember.
Hevn : Yeah it was freaky alrite[chuckles]

[CRACKLE SPARKLE CRACKLE]

Everyone : Whoa, lets get out.
Ginji : That was ritual Ban-chan, but whats this? Why do you want to have Akabane' autograph that desperate that too in your favourite shirt? Why have you never asked me for one? Ban-chan, you are HIDOIIII
Ban : Baka, stop it. Its not an autograph. Dont you remember he sliced my shirt that time when we went to retrieve Venus.
Ginji : [Still sparkling and crackling] I wont forgive you for getting his autograph Ban-chan
Ban : Thats why i told you its not an autograph. Damn you Hevn.
Akabane : huhu, this is more interesting. I found an easy way to bring Raitei out. Let me join you guys [swish] Thank you AG-kun.
Natsumi : Paul-san, we wont have our shop anymore.
Paul : Ban, if you stop this war somehow, i will wipe off all your debts.
Ban : Ginji, here, please let me have your autograph on my back.
Ginji [transforsm to chibi all gigly] Ban-chan, i am so happy. You should have done this earlier. Here let me sign on your forehead too.
Akabane : Che, well, i can wait longer. Bye everyone.
Ban : Get lost and never come back. [grinding chibi Ginji with his legs]
Ginji : Ban-chan, Ban-chan stop it, we still have to post AG-kun' birthday card. Sowwwwwwwwweeeeeeeeeeee

ME and Myself

Till the age of 5, i want to be noted by my parents
Till 10, by my teachers
Till 15, by my friends
from 18 - 20, by my opposite gender
I got noted i was happy
But i missed something

Till 25, by my peers
Till 30, by my new family
Till 35, by my neighbours
Till 40, by my child' schoolmates and their parents
Till 50, by my child' new family
I got noted i was happy
But i missed something

Time moved on
and the above relations moved away
I still was on my heels
and never fell ill
I got noted i was happy
But i missed something

Suddenly one day, i saw an image in the mirror
The image in the mirror called me near
Felt a shock which was hard to bear
It was me standing with fear
'You got the attention you needed
But did you ever pay the attention i needed'
it asked me, which was clear to hear.

I was feeling alone
With all the relations gone
My image taught me
I was still with me good to carry on
the dreams i have borne,
the dreams i sacrificed
to get noticed and be alone.

Now i dream to fulfill my dreams
At this age, should/can i do it?
My image again told me
I better be a late achiever than be a Late nobody.
This time i got noted and i am happy
Missing only the age bygone.

SMILE

My heart was feeling heavy
and my tears were ready
Lonely and all alone within four walls
I was crying and that was not all
I cried and howled my heart out
till i realised theres nothing more left
I dried my tears and stood in front of mirror
the image smiled at me sarcastically
Look what you have done to you
look what impact others had on you

Never let anyone know you are sad
for it sometimes make others smile with joy
Never let your tears show u cry
for theres no hand to wipe it dry
Never let anyone hear you howl
for theres no ears to hear and heal
Never let anyone see you mourn
for theres no shoulders to lean on
Never look depressed
for theres no heart to understand you

So smile, smile my friend
to feel inside happy
Sometimes Smile my friend
to show your friends you are happy
Sometimes smile my friend
to make your friends happy
Sometimes smile my friend
to make your family happy
and at times, smile my friend
to make your foes unhappy.

நீ

நீ எனது சூரியன்
உனது அன்பு கிரணங்கள் தான்
என்னை அணைக்கும் -- நீ அல்ல

நீ எனது சந்திரன்
உனது குளிர்ந்த கதிர்கள் தான்
என்னை வருடுகின்றன -- நீ அல்ல

நீ எனது துருவ நட்சத்திரம்
என்னகு வழி காட்டியாய் உள்ளாய்
ஆனால் என்னுடன் இல்லை

நீ எனது நீல வானம்
பறந்து விரிந்து எனக்கு அடைகலம் தருவாய்
ஆனால் என்னுடன் இல்லை.

எனது எல்லாமாய் இருக்கும் நீ
என்னனுடன் இருக்க வேண்டுகிறேன்
வருவாயா?

தவளை

தவளையாரே வாருங்க பாட்டு ஒண்ணு பாடுங்க
மழையின் தூறல் தாளங்க
இடியும் மின்னலும் பின்ணணிங்க
தரையெல்லாம் மேடை தானுங்க
சந்தோஷமா பாடி ஆடுங்க

Luttappi - 2

Another story by VH when he was 4 1/2 yrs.

One day Luttappi was flying in his spear over a small temple. He suddenly thought of a plan to play naughty. He flew into the temple and stole the statue and flew away. Everyone ran after him shouting, 'Hey! Stop, Hey! stop' but were not able to catch him.

Mayavi was passing by and he happened to see the scene. He realised the situation and chanted 'ABRACADABARA! Heavy'.

Suddenly, the idol became very heavy unable for him to carry. The weight pulled hum down and he fell with a big 'thud. The people down caught the falling idol and gave Luttappi a severe 'never-to-forget' beatings. He flew away wailing.

பட்டாம்பூச்சி

பட்டாம்பூச்சி
--------------
பட்டாம்பூச்சி பறக்குது
பூவில் தேனை குடிக்குது
பச்சை மஞ்சள் நிறங்கள் காட்டி
கண்ணை மெல்ல கவருது
இயற்கையின் வண்ண கோலத்தை
சிறகில் தாங்கி திரியுது
புழுவிலிரிந்து பிறந்தது
இப்போ சுதந்திரமா திரியுது

முற்றும்

நிலவு

நான் வானவியல் விஞ்ஞானி
வானத்தை வெறித்து கொண்டிருந்தேன்
தரையில் எனது நிலவு
என்னை முறைத்து கொண்டிருப்பது தெரியாமல்
-------

The first verse i ever wrote. Inspired by the lack of attention from my hubby :/ lol

More Sunsets

எங்கள் வீட்டில் ஒரு சன்டே

அன்று ஞாயிறு, காலை ஒன்பது மணி ஆகியிருந்தது.
'என்னங்க, என்னங்க' எல்வி ஓடி வந்தாள். 'என்னங்க, நான் எழுதின கவிதைய எங்க forum ல pugazhthirukaanga' பெருமையாக கூறினாள்.

'ஒ அப்படியா.' என்று சுரத்தே இல்லாமல், T.V. ஐ பார்த்துக்கொண்டே கூறினான் எல்வீயின் மணாளன்.
அவள் மீண்டும் தொடர்ந்தாள், 'என்னங்க, நிறைய பேரு supernu சொல்லிருக்காங்க, நீங்களும் அத கேக்கறிங்களா?' அவனது பதிலுக்கு காத்திருக்காமல் கூறிக்கொண்டே போனாள். அது ஒரு instant ல எழுதினேங்க. Ofcourse சட்டுசட்டனு எழுதறவங்க அங்கே நிறைய பேரு இருக்காங்க, இருந்தாலும் எனக்கு ரொம்ப பெருமைய இருக்கு' அவள் இன்னும் நிறுத்தவில்லை. பேசிக்கொண்டே போனாள். அவன் திடிரென்று Stop என்பது போல கை நீட்டி, எல்லாம் சரி, எங்களுக்கு எப்போ டிபன் கெடைக்கும்' பரிதபமாய் கேட்டான்.
திடிரென்று நினைவு வந்தவளாய், 'ஐ~யை~யோ , நான் மறந்தே போய்டேங்க.' ஒரு நொடி தாமதிதவள் , பெரியதாய் புன்னகைத்தாள், 'என்னங்க, இந்த situationkum ஒரு கவிதை தோணுதுங்க. சொல்லட்டுமா?' எப்பவும் போல், பதிலுக்கு காத்திருக்காமல் முன்னேறினாள்.

'என் நினைவுகளால், உன் நினைவுகளை நிறைத்தேன்,
என் புன்சிரிப்பால் உன் மனதை நிறைத்தேன்,
என் சிக்கனதினால், உன் சேமிப்பை நிறைத்தேன்,
என் சமையலால், உன் வயிறை நிறப்ப மறந்தேனோ???!!!!'
--- முடித்தாள்.
'எப்படி இருக்குங்க, சொல்லுங்க சொல்லுங்க' என்று கண்கள் பளபளக்க கேட்டாள். அவன் பதிலேதும் சொல்லாமல், அவளையே பார்த்தான்.
'வா ஹரிஷ் கெளம்பலாம்,' என்று அருகில் சோர்ந்திருந்த மகனை அழைத்தான். 'எங்கச்சா?' 'ஹோட்டலுக்கு தான்' மறுப்பு சொல்லலாம் ஹரிஷ் கிளம்ன்பினான். 'என்னங்க எனக்கும் சேத்து வாங்கி வாங்க. நான் போய் இந்த கவிதைய forumla போஸ்ட் பண்ணிட்டு இருக்கேன்' என்று கம்ப்யூட்டர் ரூமினுள் மீண்டும் நுழைந்தாள்.
'சுதீஷ் லக்கி அச்சா. பெரியவங்களுக்கு celerac கெடைக்காதா?' பாவமாய் கேட்டான் ஹரிஷ்.
'வயிறை நிறப்ப மறந்தால், எப்படி சேமிப்பை நிரப்புவது' என்று முனுமுனுத்துக்கொண்டே, அவர்கள் இருவரும் வெளியே கிளம்பினர். ஓரியன் ஹோட்டலை அடைந்தனர். ஆர்டர் கொடுத்தனர்.
'அப்பா, அம்மா டிபன் பண்ண மறந்துட்டாலும் நீங்க சண்ட போடாததுக்கு காரணம் இப்போ புரியுது' என்று, பளபளக்கும் கண்களோடு வந்திருந்த வெள்லாப்பதினையும் இஷ்டையும் இஷ்டதுடன் பார்த்கொண்டிருந்த அச்சாவிடம் கூறினான் மகன்.
'சன்டே நிதானமா, traditional டிப்பின சாப்டறது தனி சுகம்டா' சுருக்கமாக பதிலளித்துவிட்டு சாப்பிட ஆரம்பித்தனர்
'அச்சா, நிஜமாலே, அம்மா எழுதினது நல்லா இருக்குமாபா, அவளோ பேரு புகழ்திருப்பாங்களா?' கேட்டான் ஹரிஷ்
'forum etiquette நு ஒன்னு இருக்கு. "நீ எழுதினது கேவலமா இருக்கு" நு யாருமே சொல்ல மாட்டாங்க. சிலர், motivate பண்ண குட் நு சொல்லுவாங்க, அவளோதான்' விளக்கினார் அச்சா. பின்னர் இருவரும் அமைதியாய்   சாப்பிட்டு முடித்துவிட்டு வெளியே வந்தனர். பாதி வழி வந்திருந்த போது , ஹரிஷ் சொன்னான், 'அச்சா, நாம ஒண்ணு மறந்துட்டோம்' வண்டியை slow ஆகினார் அச்சா. 'ஆமாம்டா, சரி விடு, அசோக் ஸ்டோர்ஸ் ல பிரட் வாங்கிட்டு போய்டலாம்' சொல்லிவிட்டு, மறக்காமல், பிரட் வாங்கி கொண்டு வீடு வந்தனர் இருவரும், எல்வி இன்னும் கம்ப்யூட்டர் முன், எதோ செய்து கொண்டிருந்ததை பார்க்க.

என்னவர்

கணவராக வந்தவர்,
கனுவுகளை நிறைவேற்றுபவராய்,
கையோடு கை சேர்த்து
நடக்கும் நண்பராய்
என்றென்றும் என்னுடன்
இருக்கும் நிழலாய்
நான் இயங்க
எனது ஸ்வசமாய்
எந்நாளும் எனை
காக்கும் காவலர்.

---------------

I wrote this just a minute ago for a antakshari type of thread in a forum. Once again dedicated for my hubby ^_^

Me and You

The dancing waves,
The noisy crowd,
The grazing breeze
Have no meaning
When you are not with me :(

The scorching sun,
The slashing rain,
The frightening tremor
All mean nothing
when you are with me ^_^

--------------------------------------

Wrote this for my husband couple of years ago when he was by my and my family' side all through the day even without his breakfast. Thank you anata. Dai suki ^_^

Quilling

This is my first attempt at quilling. I dont have quilling tools or paper. Just did it with whatever magazine papers i had. Well, not a bad outcome for a rookie, right?!!!

Fridge Magnets

I wanted to do this for a long time and finally i dd it ^_^

Bracelets

I made these couple of years ago. Cool eh? But its a shame i couldnt get beads in our area, i have to go to shopping area to buy some and i am not able to travel either :( Too bad. But it made me think about opening an arts and crafts shop in our area. Not bad thought for an idle mind, :P

Separation

Inside my cage I lived
Singing happily
dancing merrily
though very lonely

I wanted a spot, a place
A place for myself
in the whole wide world
just for being myself

I prayed my God
who granted my wish
gave me freedom
within my expanded cage

I was happy
not lonely anymore
cause i got acquainted
with birds many more

I got aquainted
I got friendly
I even became very evily possessive
of my new made friends

We laughed, We cried
We teased, we even fought
But always been together
Always there for each other

Suddenly my freedom collapsed
though only temporary
I tried to fly to them
getting hurt cause i forgot the cage

One fine day
Everything was normal again
Greeted by my friends
heartily and happily

Suddenly one of the bird
turned away from me
without any reasons
making me hurt and cry

Not able to talk or sing
together anymore
my heart cries
without anyone to hear

The unfallen tears, blinded my path
The unheard sobs, teared my heart
The unspoken words, sucked my soul away
All alone in this world again

I once again pray my God
to give me a heart of cold rock
not to let any one enter it again
or break it again

THE END

Sunset from my View Finder

what can be said about nature when it is in its full form???? SPELL BOUND

Luttappi - 1

This story is told by VH to me when he was 4 1/2 yrs.


One day Luttappi was flying in his spear when he saw a decorative lamp shop. He suddenly flew inside, grabbed a lamp and flew away. The ownerof the shop followed him shouting, 'Hey! Stop, Hey! stop' but was not able to catch him.

Mayavi was passing by and he happened to see the scene. He understood, Luttappi was upto his mischieves. He chanted 'ABRACADABARA! Blink'.

Suddenly, the lamp in Luttappi's hand which was close to his face, started to blink. The sudden light blinded Luttappi for a moment and he crashed on a tree while flying and fell down. The shop owner caught up to him but Luttappi managed to escape before he got his beatings and flew away with a bump in his head from falling. __________________

Kenshin Sig

This is the first sig i made using photoshop. I totally love Kenshin and Kaoru pair ^_^

காபி

ஆனந்த 12 வது வகுப்பு கடைசி தேர்வு முடித்துவிட்டு வீட்டிற்குள் நுழைந்தான்.

அம்மா கேட்டாள், ' எப்படிடா பண்ணே? '

'ம்ம்' என்று பதில் வந்தது.

'ம்ம் னா? மீண்டும் கேட்டாள் .

'Ninety above வரும் நு வச்சுகோவேன் ' என்றான்.

'அப்பாடா, நாளைக்கு முதல் வேலையா ... ' சொல்லப்போனவளை தடுத்து,
'என்ன பிள்ளையாருக்கு தேங்கா உடைக்க போறியா ? கேட்டான்.

'அது செய்வேன்டா, அதுக்கு முன்னாடி நாளிலிருந்து இனி 6.30 கு தான் எழுந்திருப்பேன். மூணு நாலு வருஷமா 4.30 கு எழுந்து எழுந்து 6.30 கு எழுந்திருக்கற சுகமே போச்சுடா' என்று சிரித்தபடி சொன்னாள்.

'மத்தியானம் தன டெய்லி தூங்கறலே' என்று கேட்டன்.

'டேய், காலைல இன்னும் கொஞ்ச நேரம் துங்கற சுகமே தனிடா ' என்று மீண்டும் சிரித்தாள்.

மறுநாள் காலை, ஆனந்த் திடிரென்று முழித்தான். கட்டில் அருகில் இருந்த கடிகாரத்தை பார்த்தான். மணி 4.30 காட்டியது. சமயலறையிலிருந்து பழக்கப்பட்ட காபி வாசனை வந்தது, சிரித்து கொண்டே அங்கு சென்றான்.

'என்னமா உன்னக்கு மட்டும் 6.30 ஆச்சா ? ' கிண்டலாய் கேட்டான்

'எல்லாம் உன்னாலே தான்டா. டெய்லி 4.30 மணிக்கு காபி குடிச்சி பழகிபோச்சு, இப்போ என்னடானா, நாக்கு என்ன எழுப்பி காபி கேக்குது. உனக்கு வேணுமா?' கேட்டாள்.

'பல் தேய்க்க மாட்டேன், குடுப்பேன்ன குடு' இளித்தான்.

'போய் தூங்குடா போடா' என்று அவனை துரத்திவிட்டாள் அம்மா.

சிரித்துகொண்டே போய் மீண்டும் படுத்தான் ஆனந்த். அம்மா தனியாக நிம்மதியாக, relaxed ஆக காபி குடித்தாள்.

Tissue Paper Roses

I saw an easy tutorial to make roses with fabric. I tried the same with tissue papers, and this is the result. I am pleased with the output myself ^_^

Friendship

I wrote this for my friend a few years ago for 'friendship day'. Its a pity i lost contact. Guess online friendship cant sustain longer periods :( Too bad


FRIENDS

Not a sibling, Not any other relation,
A Friend is a person, without whom
Life is an empty station

Siblings fight,could be solved
without even its trace
Spouse fights, should be resolved
and never should have a trace

But a fight with a friend
sucks away the soul,
Leaves a scar, never to be erased
even by the change of time

So treasure them, cherish them
and wish them a lot
with a beautiful heart

END

A bud in a rose

I was totally astounded when i saw this scene one fine day when i was watering the plant. Guess naure have its own surprise every now and then.